جایگاه مربی در سیر الی الله از منظر امام صادق علیه السلام

خداوند تبارک و تعالی در میان تمامی موجودات، انسان را آیینه ی تمام نمای جمال و جلال خویش قرار داده و در پرتو، آن، او را به مسند مقام خلیفه الهی در روی زمین نشاند و فرمودک «انی جاعل فیالارض خلیفه» لذا هر انسانی برای نیل به این مقصد بلند، از آغاز آفرینش خود تا پایان مرگ، در تلاش وتکاپوست که به آن، «کمال جویی فطری» می گویند. هدف به هر مقدار که ارزشمند تر و با اهمیت تر باشد. افت ها و خطرهای بیشتری طالبان آن را تهدید می کند و انسان به هر میزان که به کمالات عالی انسانی نزدیک تر شود، دقت راه و حساسیت آن بیشتر می شود. رسیدن به مقام قرب الهی دارای اسباب و عواملی است که اهل بیت عصمت و طهارت (علیه السلام) آن را به ما تعلیم فرموده اند. این بسترها و زمینه ها باید مهیا باشد تا سیر الی الله برای سالک ممکن گرد. یکی از این عوامل، استاد راه و راهنمای طریق است، که سالک را از گذرگاه های صعب و دشوار سلوک عبور می دهد و او را در برابر حواثد مسیریاری می رساند.

کلیدواژه ها:

امام صادق علیه السلام ، استاد اخلاق ، مربی ، سالک الی الله