جایگاه عبودیت از منظر امام صادق (علیه السلام)

هر فرد عاقل و حکیمی که کاری انجام می دهد هدفی برای آن درنظر دارد، و از آنجا که خداوند از همه عالم تر و حکیم تر است، بلکه با هیچ کس قابل مقایسه نیست. این سوال پیش می آید که او چرا انسان را آفرید؟ خداوند در قرآن عبادت انسی و جن را هدف خفت بیان نموده است. عبودیت و معرفت الهی هدف نهائی آفرینش بشر که خدا برای وصول به آن میدان آزمایشی فراهم ساخته و علم و آگاهی به انسان داده و نتیجه نهائیش نیز غرق شدن در اقیانوس بشر که خدا برای وصول به آن میدان آزمایشی فراهم ساخته و علم و آگاهی به انسان داده و نتیجه نهائیش نیز غرق شدن در اقیانوس رحمت او است. ایمان به حکمت خداوند از یکسر، و توجه به فلسفه های اجزای وجود انسان از سوی دیگر، ما را مؤمن می سازد که هدفی بزرگ از آفرینش انسان بوده است. بی شک این هدف آثار فراوانی نیز را در بر دارد و شامل اخلاص در عمل، رسیده به مقام رضا، و توکل کردن به خدا در امور خواهد بود. زیباترین و کامل ترین عبادت همان نماز است که نور چشم نبی اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) است. برای عبادت نیز الگو سرمشق لازم است و ائمه اطهار بهترین الگو و سیله عبودیت خداوند هستند. بنابراین باید به آنها تأسی جست.

کلیدواژه ها:

امام صادق (علیه السلام) عبد ، عبودیت ، عبادات ، معرفت ، اخلاص ، رضا ، نماز