احیای مرحله تجدید نظر در دیوان عدالت اداری در پرتو تحقق عدالت

موضوع این مقاله در واقع مطالعه احیای مرحله تجدید نظر و رابطه آن با تحقق عدالت می باشد. قانونگذار باید برای مصون ماندن حقوق شهروندان از هرگونه اشتباه یا تعرضی که ممکن است معلول حرکت یا اقدام مبتنی بر اشتباه یا تخلف قضات باشد، و نیز در جهت تضمین دادرسی عادلانه ای که شایسته دستگاه قضایی باشد، تدابیر ارزشمندی را اتخاذ کند تا ضریب احتمال وقوع اشتباه و تخلف را به کمترین حد ممکن برساند. یکی از شیوه های مهم برای تضمین صلابت آرای صادره و دادرسی منصفانه، پیش بینی دو مرحله بودن یا چند مرحله بودن رسیدگی قضایی است که علاوه بر ایران، در کشورهای دیگر نیز متداول است. در چنین شیوه ای، ضریب احتمال وقوع اشتباه یا تخلف از سوی قاضی صادرکننده رای، به پایین ترین حد مطلوب می رسد. مقاله حاضر در صدد بررسیضرورت و یا امکان پیش بینی شیوه یا شیوه های عادی تجدید نظر خواهی از آرای صادره از دیوان عدالت اداری است که به خود بخش مهمی از اشتغال دستگاه قضایی کشور را در اجرای اصول 170 و 173 قانون اساسی به خود اختصاص داده است. ساختار این مقاله در طی دو فصل معین می باشد. نتیجه ای که پس از مطالعات انجام شده می توان گرفت این است که شکایات در دیوان عدالت اداری فقط عله آرء صادره نیست و شکایت نسبت به بخش نامه ها و آرائ و تصمیمات اداری و همچنین به دلیل الزام خوانده به رعایت قوانین و مقررات نیز وجود دارد. که در ضمن مقاله به بررسی مطالب مطرح شده می پردازیم.

کلیدواژه ها:

تجدید نظر ، رای ، قاضی ، هیات بدوی و تجدید نظر ، قضاوت