نقش آزادی مذاهب در تحقق عدالت در قانون اساسی

موضوع این مقاله بررسی بررسی نقش آزادی مذاهب در تحقق عدالت می باشد.هرکس حق آزادی عقیده و بیان دارد و حق مزبور شامل آن است که از داشتن عقاید خود بیم و اضطرابی نداشته باشد. در کسب اطلاعات و افکار و در اخذ و انتشار آن به تمام وسایل ممکن و بدون ملاحظات مرزی آزاد باشد.» در این مقاله سعی شده است ، محور بحث در اطراف اصول مندرج در قانون اصل دوازدهم :دین رسمی ایران اسلام و مذهب جعفری اثنی - 1اساسی مزبور در رابطه با آزادی عقیده و مذهب دور می زند عشری است و این دین الی الابد غیر قابل تغییر است و مذاهب دیگر اسلامی اعم از حنفی، شافعی، مالکی و حنبلی دارای احترام کامل می باشند و پیروان این مذاهب در انجام مراسم مذهبی طبق فقه خودشان آزادند و در تعلیم و تربیت دینی واحوال شخصیه «ازدواج، طلاق، ارث و وصیت» و دعاوی مربوط به آن در دادگاه ها رسمیت دارند و در هر منطقه ای که پیروان هر یک از این این مقاله در طی و فصل معین گردآوری شده ادیان مذاهب اکثریت داشته باشند، مقررات محلی در حدود و اختیارات شوراها است و نتیجه ای که از مباحث مطرح شده می توان گرفت این است که آزادی مذاهب و ادیان باعث می شود که هر فرد به مذهب مورد نظر خود اعتقاد داشته باشد ولی از سوی دیگر اگر این آزادی مذاهب باعث شود که هرکس هر چیزی را که می خواهد تبلیغ کند در عموم این امر باعث بی نظمی شده و در واقع عدالت را نقضخواهد کرد. در ضمن مقاله به بررسی مباحث خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

آزادی.مذهب.عدالت.قانون