مروری بر کاربرد برنامه ریزی چند هدفه فازی برای انتخاب پرتفوی

همواره فضای حاکم بر فعالیتهای اقتصادی مخاطرات گوناگونی به همراه دارد. تغییرات در سطح قیمتها، قوانین اقتصادی و سایر عوامل مؤثر بر عرضه و تقاضای بازار دلیل عمده نبود قطعیت و وجود ریسک می باشد. دراین بین به موازات توسعه فعالیتهای اقتصادی و افزایش ورشکستگیمؤسسات مختلف مالی مبحث مدیریت ریسک و استفاده از ابزارهای مناسب جهت اندازهگیری و کنترل ریسکهای بازار اهمیت ویژهای یافته است.از این رو مهمترین مسئله مطرح برای سرمایهگذاری به خصوص در آغاز فعالیت اقتصادی، مسئله نحوه تخصیص سرمایه به یک یا چند گزینه مختلف سرمایهگذاری است تاضمن داشتن حداکثر بازده، حداقل ریسک را متحمل شوند. این موضوع در ادبیات اقتصادی به عنوان مسئله انتخاب پرتفولیو مطرح است و هر روزه تلاشهای گستردهای برای بهبود روشهای بررسی و تحلیل سهام در بازارهای مالی دنیا صورت میپذیرد. تلاش در جهت بهبودروشهای تجزیه و تحلیل سهام بویژه در بازارهای مالی که تنوع سهام در آنها بسیار بالاست منجر به پدید آمدن روشهای نوینی گردیده است. هدفاصلی مقالهی حاضر مروری بر پژوهشهای انجام شده در زمینه کاربردهای برنامه ریزی چند هدفه فازی در انتخاب بهینه پرتفوی میباشد. این مهم، در چارچوب مروری بر تحقیقات پیشین پیرامون بهینهسازی پرتفوی انجام شده است

کلیدواژه ها:

ریسک ، بازده ، پرتفوی ، بهینهسازی پرتفوی ، برنامهریزی چند هدفه فازی