جایابی بهینه، همز مانی خازنگذاری و تولید پراکنده

تلفات کلی توان در خطوط شبکه های توزیع برق بعلت ولتاژ پایین و جریان بالا نسبت به شبکه های انتقال، بیشتر می باشد که ا ین مساله خود باعث افزایش هزینه توان و بوجود آمدن یک پروفیل ولتاژ ضعیف در طول فیدر می شود. لذا در این تحقیق مکانیابی و تعیین ظرفیت بهینه خازنگذاری در حضور واحدهای تولید پراکنده ، با فرض تولید توان اکتیو وراکتیو توسط واحدهای DG و باهدف کلیدی کاهش تلفات توان اکتیو در کنار برآورده کردن قید های شبکه توزیع مورد بررسی قرار می گیرد. برا ی این کار از یک روش بهینه سازی تکاملی جدید بانام بیوژئوگرافی استفاده میشود این روش ارائه شده با در نظر گرفتن خازن های ثابت و تعامل های هارمونیکی بالقوه تلفات، تشدید و عوامل اعوجاج در حضور واحدهای DG با استفاده از روش بهینه ساز بیوژئوگرافی بر روی سیستم های 33 باسه IEEE اعوجاج یافته تست شده است اهداف این روش به حداکثر رساندن صرفه جویی خالص و به حداقل رساندن تلفات توان درشبکه توزیع اعوجاج بادرنظر گرفتن هزینه های خازن میباشد. در ادامه اثربخشی روش ارائه شده با سایر تحقیقات معرفی شده مقایسه و منافع اقتصادی بهبود یافته ای را پیشنهادمیدهد

کلیدواژه ها:

جایابی تولید پراکنده ، کاهش تلفات ، توان اکتیو ، توان راکتیو ، قابلیت اطمینان