مطالعه استناد دوباره در استرداد دعوی

هنگامی که یک دعوا مطرح می شود امکان دارد خواهان بنا به دلایلی دعوای خویش را مسترد نموده و از ادامه جریان دادرسی پرونده جلوگیری شود. این حالت از دعوا را استرداد دعوا می گویند. استرداد از نظر حقوقی به معنای چشم پوشی و صرفنظر کردن خواهان از دعوای خود می باشد. گاهی هم هنگامی که دعوا مسترد می شود دستور منع رسیدگی صادر می شود. بر این اساس پژوهش حاضر به مطالعه استناد دوباره در استرداد دعوی می پردازد. روش انجام پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی می باشد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که رسیدگى به دلایلى که صحت آن بین طرفین مورد اختلاف و مؤثر در تصمیم نهایى باشد در جلسه دادرسى به عمل مى آید مگر در مواردى که قانون طریق دیگرى معین کرده باشد. همچنین صدور حکم باید مسبوق به حصول علم یا ظن متاخم به علم باشد و چنانچه قاضى براساس دلایلى حکم دهد که در نزد او اقامه نشده است، حکم او به منزله حکم بما لایعلم بوده که اعتبارى ندارد.

کلیدواژه ها:

منع رسیدگی ، استرداد دعوا ، جریان دادرسی