بازخورد عملکرد در محیط حسابرسی : بررسی تحقیقات در مورد اثرات رفتاری

امروزه نسل جدید حسابرسان تفاوت چشمگیری با صاحبان موسسه حسابرسی دارند. حسابرسان تازه کار، کار تیمی را ترجیح می دهند و به محیط کار مهیج و فعالی نیاز دارند. بدون بررسی و کسب آگاهی از میزان دستیابی به اهداف و بدون شناسایی چالش های پیش روی سازمان و کسب بازخورد از میزان اجرای سیاست های تدوین شده و شناسایی مواردی که به بهبود جدی نیاز دارند، بهبود مستمر عملکرد میسر نخواهد شد. تمامی موارد بالا بدون اندازه گیری و ارزیابی امکان پذیر نیست، با تمرکز بر بازخورد می توان بر روی یادگیری، عملکرد و انگیزه حسابرسان تاثیر گذاشت. از آنجا که در محیط کار، حسابرس و به خصوص تیم حسابرسی به صورت مرتب و به طور مستقیم با سرپرستان خود در ارتباط هستند، در سال های اخیر به نقش و تأثیر قدرت نظارتی سرپرستان برعملکرد حسابرسان توجه زیادی شده است. اگر سرپرستان در چگونگی نظارت و سرپرستی حسابرسان زیردست خود توجه و دقت کافی نداشته باشند، بدون شک حسابرسان انگیزه خود را برای انجام صحیح وظایف از دست می دهند. (1993، AECC). هدف اصلی هر موسسه حسابرسی، انجام موفق فرایند یادگیری است و بازخورد مؤثر به حسابرسان، یکی از ابزارهای دستیابی به این هدف می باشد. پژوهش ها نشان می دهد بازخورد بر یادگیری و انگیزش حسابرسان در یادگیری مؤثر است. یکی از اهداف مقاله حاضر شناسایی و دسته بندی ویژگی های بازخورد مؤثر و همچنین بررسی تأثیر این ویژگی ها بر بازخورد می باشد. در این مقاله بررسی اثرات رفتاری حسابرسان مشکل است و بررسی تعدادی از مقالات روان شناسی و مدیریت و تاثیرفرایند بازخورد به درک اینکه چی کسی، چگونه و چه زمانی بازخورد عملکرد را باید برای بهبود اثربخشی محیط حسابرسی انجام بدهد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد ، اثربخشی ، بهبود عملکرد