تاثیر آموزش چندرسانه ای خود واعظ گری(گفتگو باخود) بر خودمحوری و عصبیت بانوان صنعت برق استان یزد

گرانبهاترین چیز در نزد انسان ، نفس می باشد چنانچه انسان نفس خود را پاک نگهدارد و از آلایش مصون بدارد بیشترین منفعت را خواهد برد .اگر انسان روح خود را آلوده و کدر ساخت قیمت خود را نازل کرده است به وسیله خویشتنداری می توان به سلامت روان دست یافت و یکی از روشهای تربیت اخلاقی جهت افزایش خویشتنداری ، آموزش خود واعظ گری می باشد. هدف کلی این تحقیق بررسی تاثیر آموزش خود واعظ گری (گفتگو با خود)برخودمحوری وعصبانیت بانوان صنعت برق استان یزد می باشد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه بانوان شاغل صنعت برق استان یزد درسال 1394 می باشد .نمونه مورد نظر شامل 40 نفر از بانوان شاغل بودند که در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفته اند (20 نفر گروه آزمایش و 20 نفر گروه گواه ).از پرسشنامه خویشتنداری جهت گرد آوری داده ها استفاده شد. برنامه چندرسانه ای آموزش خود واعظ گری (گفتگو با خود ) توسط محقق تدوین وبه مدت 7جلسه و هر جلسه حداکثر 120 دقیقه بر روی گروه آزمایش اعمال شد .داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار ) و آمار استنباطی (آزمون کوواریانس ) مورد تحلیل قرار گرفت . یافته ها نشان داد که آموزش خود واعظ گری (گفتگو با خود ) به تفاوت معنادار آماری (p≤0/0001) بین مراحل قبل و پس از آزمون در نمره کلی خود محوری و عصبانیت می انجامد. نتیجه گیری: باتوجه به ثمربخش بودن آموزش خود واعظ گری (گفتگو با خود) در خودمحوری وعصبانیت ،آموزش این برنامه در راستای کاهش خودمحوری و عصبانیت باید صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

چندرسانه ای ، خود واعظ گری ، خودمحوری ، عصبانیت