بررسی و تبیین مدل الگوی گردشگری شهری با استفاده از مدل آتاماتای سلولی

در پایان سده نوزدهم تغییراتی در وضعیت کار به وجود آمد که امکان تفریح و گردش را بیشتر فراهم می ساخت و باعث شد که گردشگران در طیف های مختلفی طبقه بندی شوند که از گردشگر فرهنگی و تفریحی تا گردشگر ماجراجویانه و طبیعت گرا را شامل می شود.طرح جامع گردشگری در ایران نز با هدف توجه گردشگری داخلی و خارجی به طور یکسان و افزایش وجه کشور با توسعه گردشگری بین المللی طرح ریزی شد و به واسطه رشد بی رویه کلان شهر تهران ساختار فضایی ناکارآمد باعث توزیع نامتناسب مراکز گردشگری فرهنگی(به لحاظ دسترسی و سفر )شده است.جنبه گرافی از مدل های مبتنی بر آتاماتای سلولی از مناطق شهری توسط محققین کمتر مورد توجه قرار گرفته است.در این پژوهش پس از بررسی مصداق و مدل های گردشگری با توجه به مدل تحلیلی فرض شده از رویکرد سیستمی به عنوان رویکرد غالب پژوهش استفاده شده ست که گردشگر را به عنوان مجموعه ای از عناصر و بخشهای مرتبط به هم می داند و به عنوان یک کل واحد در جهت تحقق اهدافی خاص حرکت می کند و مدلسازی گردشگری فرهنگی از نظر ساختاری و رفتاری بر اساس تشکیل گراف که دارای انعطاف پإیری زیادی باشد را مورد بررسی و پیشنهاد قرار می دهد.