ارزیابی کارایی بانک ها در اجرای طرح اشتغال بنگاه های کوچک زودبازده و کارآفرین با استفاده از تحلیل پوششی داده ها

کارایی در ادبیات اقتصادی حداکثر ستانده با میزان معینی از نهاده می باشد. امروزه به منظور اندازه گیری درجه کارایی از دو روش پارامتری استفاده می شود. در این مقاله با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها که یک روش ناپارامتری می باشد، کارایی بانک ها در اجرای طرح بنگاههای کوچک زودبازده و کارآفرین با دو فرض بازدهی ثابت و متغیر نسبت به مقیاس ارزیابی شده است. نتایج نشان می دهد که با فرض اول، بانک های مسکن و کشاورزی در مقایسه با سایر بانک ها به عنوان مرجع و همچنین عملکرد بانکی استان های سمنان، قم، همدان، هرمزگان و مازندران از بیشترین کارایی برخوردار بوده است. با در نظر داشتن فرض دوم (بازدهی متغیر نسبت به مقیاس)، بانک های ملی، سپه و صنعت و معدن و نیز استانهای اصفهان، خراسان شمالی و رضوی، خوزستان، زنجان، فارس، کردستان و یزد نیز به جکع استان های کارا می پیوندند. در نهایت با توجه به الگو بودن بانک مسکن، سایر بانکها می بایستی از این بانک الگو گرفته و همچنین با توجه به الگو بودن عملکرد بانکی استان سمنان، سایر استان ها نیز می بایستی از عملکرد بانکی این استان الگو گیرند.

کلیدواژه ها:

بنگاههای زود بازده و کارآفرین ، DEA ، کارایی ، فنی ، مدیریتی و مقیاسی