رابطه میزان دینداری بر کیفیت زندگی

باورهای مذهبی در زندگی مردم ایران نقش مهمی ایفا می کند. افراد در مواقع بحرانی مانند رفعنیازهای روحی و همچنین برای کسب رضایت از زندگی، از ارزش ها و اعتقادات بیشتر بهره می برند و بهاین طریق کیفیت زندگی خود را بهبود می بخشند.آشنایی با کارکردهای اساسی دین و بررسی آثار آنهادر عرصه کیفیت زندگی، اهمیت و ضرورت روزافزون پژوهش در حیطه دین و دینداری را روشن تر میکند. این تحقیق بر مبنای هدف جزء تحقیقات کاربردی می باشد و از لحاظ روش نیز همبستگی میباشد.جامعه آماری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهدو نمونه براساس جدول مورگان372نفرمیباشند که از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است.ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامههای: کیفیت زندگی؛میران مذهبی بودن، باورهای دینی، تجارب دینی و مناسک مذهبی استفادهشد.نتایح یافته های تجحقیق نشان داد که:ضریب همبستگی پیرسون بین دو متغیر باورهای دینی وسلامت جسم و روان معادل 0/527و سطح معنی داری آزمون همبستگی پیرسون معادل 0/00از عدد 0/05کمتر می باشد و لذا بین دو نتغیر رابطه معنا داری وجود دارد. رابطه معنا داری بین دو شاخصنشان دهنده ی رابطه قوی بین باورهای دینی و شاخص ها سلامت بوده و هرکدام بر دیگری می تواندتاثیر بگذارد

کلیدواژه ها:

دینداری ، باورهای مذهبی و کیفیت زندگی