نقش شهرهای جدید خورشیدی در ظهور توسعۀ پایدار ملی

انرژی خورشیدی به عنوان پایدارترین انرژی، واجد ویژگیهایی است که هر کدام از این ویژگیها، متضمن اثرات و نتایج مطلوبی هستند، و هر یک از این آثار و نتایج نیز به نوبة خود در تحصیل توسعة پایدار ملی، نقش در خور توجهی ایفا مینمایند . بارزترین ویژگیهای انرژی خورشیدی در پایداری و دائمی بودن آن، در دسترسی آسان و همه گیر به آن، و در عدم تولید هر گونه مواد و ضایع ات بی فایده و مضر می توان خلاصه نمود . نتایج مترّتب بر این ویژگیها عبارتند از : فقدان انواع آلودگیهای محیطی، حفظ استقلال و عدم وابستگی، ایجاد اشتغال، ایجاد هویت فضایی و کالبدی خاص در شهرها، تأثیر بر تعریف شهرهای جدید به عنوان “شهر” و نه یک “خوابگاه“، امکان ارائه طرحهای نو در زمینه های هنری و فّنی، حرکت به سمت توسعة پایدار و امثالهم. علیرغم همة این تبعات مطلوب و محاسن علمی و اقتصادی و محیطی، تا موقعی که این انرژی تنها به صورت موردی و موضعی یا به عنوان موضوع طرحهای تحقیقاتی مورد استفاده قرار می گیرد، تحصیل آثا ر و نتایج مطلوب آن به طور کامل مقدور نخواهد بود . به همین دلیل به منظور اجرایی کردن و فراگیر شدن استفاده از انرژی خورشیدی و وصول به اهداف اصلی توسعة پایدار و ارائة الگویی بومی برای توسعة پایدار ملیِ ایران، پیشنهاد می شود که برنامه ریزی و طراحی و اجرای شهر های جدیدی در مناطق مختلف اقلیمی ایران با استفاده از انرژی خورشیدی در دستور کار قرار گیرند .مقالة حاضر ضمن تبیین و توجیه لزوم تهیه و اجرای چنین طرح و برنامه ای، در حد امکان به توضیح و تشریح موضوعات مرتبط خواهد پرداخت.

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی ، شهرهای جدید ، توسعة پایدار ، معماری ، اقلیم