بررسی مقاومت بتن خود متراکم تحت اثر لیکا و نانوسیلیس

در سالهای اخیر استفاده از بتن خود تراکم (SCC) دارای افزایش بوده و رونق فراوانی یافته است. SCC اولین بار در اوایل سال 1980 برای استفاده در آسمان خراش ها در ژاپن توسعه پیدا کرد. این مقدمه از SCC، پیشرفت تکنولوژی بزرگ و مهمی که منجر به بهبود کیفیت بتن و فرآیند ساخت و ساز کارآمد می شود را نشان می دهد. SCC اجازه می دهد ساختمان های بسیار باریک و پیچیده و با اشکال جالب ساخته شوند. تولیدات SCC مکش بتن تا ارتفاع طولانی و عبور از میلگردهای مسلح درهم فشرده را میسر می سازد. در نتیجه استفاده از SCC می تواند منجر به کاهش زمان ساخت و ساز و کاهش هزینه پروژه گردد.بتن خود تراکم بتنی است که تحت وزن خود جاری شده و بدون نیاز به هر نوع لرزاندن، بطور کامل (حتی با وجود میلگردهای متراکم)، قالب ها را پر کرده و همگنی خود را حفظ نماید. بتن خود تراکم باید هر سه خاصیت توانایی پرکنندگی، مقاوم در برابر جداشدگی و توانایی عبور را داشته باشد. مهمترین مزایای استفاده از بتن خود تراکم عبارتند از کاهش دوره ساخت سازه بتن، اطمینان از تراکم بخصوص در مقاطعی که کاربرد لرزاننده دشوار است، پوشش سطحی بتن بهتر، جایگیری راحتر، دوام بهتر، قدرت آزادی بیشتر در طراحی سازمان، ساخت بخش های نازک تر به وسیله بتن، کاهش آلودگی صدا ناشی از ویبره. با توجه به موضوع مورد بررسی، هدف این تحقیق آن است که ابتدا با تعیین یک طرح اختلاط مناسب برای بتن خود تراکم، نقش مکمل نانو سیلیس را بر مقاومت فشاری بتن خود تراکم مشخص نموده و سپس با افزودن سبکدانه رس منبسط شده (لیکا) با درصدهای مختلف که در این تحقیق معادل 20 و 50 و 80 درصد لیکای جایگزین مصالح شنی می باشد، مقاومت فشاری طرح اختلاط مورد تحلیل قرار گیرد تا ضمن بررسی میزان سبک سازی بتن، شرایط لازم جهت کسب مقاومت فشاری قابل قبول در کارهای عملی نیز تعیین گردد.

کلیدواژه ها:

بتن خود متراکم ، مقاومت فشاری ، افزودنی پوزولانی ، نانوسیلیس ، لیکا