کلک و نوا

این پژوهش برآنست که پیوند ادبیات فارسی و دانش موسیقی را با وجود تلاش های گذشته از منظر تلاقی ، معنوی و واژگانی ، بررسی وتحلیل نماید.کلک در معنای قلم ، و نوا که از گوشه های قدیم موسیقی است به صورت کوتاه بیانگر دو موضوع مورد پژوهش است . درانجام پژوهش حاضر از مطالعات کتابخانه ای بهره برده شده و استقراء را مناسبترین روش برای نیل به نتیجه ای اقناع کننده دانستیم.نظریهی فوق را در سه قسمت مجزا پرداخت کرده و در قسمت چهارم ، کلام را یکسو نموده و نتیجه بیان شده است.ابتدا به بررسی آراء قدما و فلاسفه در مورد موسیقی و هنر پرداخته شد ، سپس ادبیات را از منظر عوامل انضباطی موسیقایی و تأثیر کلامبر رفتار- علی الخصوص زمانی که با وزن و آهنگ همراه است- بررسی شد ؛ همچنین در این بخش واژگان ادبی که راه به حوزه موسیقی باز کرده اند و هم اکنون به عنوان اصطلاحات موسیقی معروف هستند ، معرفی شدند.در بخش سوم نگاهی گذرا به پیشینه ی موسیقی درجوامع -علی الخصوص ایران- انداخته شد. در کل عواملی که در شعر ایجاد موسیقی می کنند را معرفی کرده و یک به یک در متن مقاله تحلیل شد و در قسمت پایانی این نتیجهبیان شده که چرا و چگونه ادبیات و موسیقی با هم پیوندی ناگسستنی دارند.

کلیدواژه ها:

موسیقی ، هنر ، شعر ، غنایی