بررسی «ظلم ستیزی» در اشعار دو تن از شاعران نوپرداز (سیاوش کسرایی و قیصر امین پور)

ادبیات هر ملت همواره آیینه ی عواطف ، احساسات و آرزوهای انسان در طول اعصار مختلف است . شعر بیان تجربه است تجربه ایکه یک شاعر در برخورد با جهان بیرون یا درون کسب می کند. شاعر مؤفق کسی است که بتواند این تجربه را به بهترین نحو بیان کند وزمینه انتقال آن را به خواننده شعر فراهم آورد . ظلم و ستم همواره امری مخالف با فطرت آدمی بوده و انسان ها آن را بر نتابیده اند. رشدو شکوفایی هر جامعه ای در سایه ی امنیت و آسایش آن اجتماع حاصل می شود . ظلم ستیزی به عنوان یکی از مضامین مشترک بینشاعران همواره مورد توجه هنرمندان قرار گرفته است . با توجه به اشتراکات دو شاعر معاصر ، سیاوش کسرایی و قیصر امین پور پژوهشحاضر به مضمون «ظلم ستیزی» در اشعار این شاعران اختصاص داده شده است که این تحقیق به بیان بازتاب های این امر ، شباهت ها و اختلاف نظرهای این دو شاعران در باره ی این موضوع می پردازد تا جلوه ای نوین در اندیشه این شاعران نمایانده شود.

کلیدواژه ها:

ظلم ستیزی ، اشعار ، سیاوش کسرایی ، قیصر امین پور