نقد و تحلیل پی رفت درمنظومه ی غنایی شیرین و خسرو امیر خسرو دهلوی

از مهمترین نظریه های ادبی، نظریه ی ساختارگرایی (structuralism) است که به بررسی و تحلیل ساختارهای عام در نظام هایمعناداری همچون زبان، ادبیات، داستان، اسطوره و .... می پردازد. تحلیل ساختاری داستان و روایت از زیباترین تحلیل های ادبی در نقدادبی معاصر به شمار میآید. شیرین و خسرو جزو متون کهنی محسوب می شود که در رده ی روایت های اسطوره ای به حساب می آید.بهترین تحلیل ساختاری شیرین و خسرو، با توجه به ساختار روایی آن که از داستان های حماسی و غنایی تشکیل شده است، روشساختاری در تحلیل داستانهای اسطورهای است. در این مقاله که بخشی از یک پژوهش گسترده در پیوند با تحلیل ساختاری شیرین وخسرو است، تلاش شده چگونگی کاربرد پیرفت در این اثر ارزشمند بررسی شود. نخست لازم است هر داستان به یک پی رفت تقلیلیابد، به طوری که هر پی رفت چند کارکرد (حداکثر پنج) یا نقش ویژه را تشکیل دهد. کارکردهای درون هر پیرفت لازم است در برگیرندهی یک کنش روایی باشد و در پیشبرد توالی داستان (قصه) نقشی مهم ایفا کند.

کلیدواژه ها:

پیرفت ، خسرو ، شیرین ، زنجیره ای