رویکرد سبک شناسی عاطفی در مرثیه های ابن رومی

سبک شناسی یکی از مباحث اصیل و بینادی مطالعات و نقد ادبی است. این حوزه از پژوهش های ادبیات شاخه ها و زیر شاخه های فراوانیدارد که هر یک اثر ادبی را از نگاهی و از جنب های مورد مطالعه و بررسی قرار می دهد. رویکرد عاطفی سبکشناسی که بیش از هر حوزهایبا مسایل بیانی و زبانی آثار ادبی در ارتباط است، فعالیتی پژوهشی است که هم با محتوای اثر ادبی سر و کار دارد و هم زبان و عناصر وابزارهای آن و شیوه های بیانی را وجهه همت خود قرار می دهد.در این جستار که با روش تحلیلی توصیفی و سندکاوی به سرانجام رسیده است، با تکیه بر رویکرد عاطفی سبک شناسی تعدادی از مرثیه های ابن رومی مورد بررسی و کنکاش قرار گرفته است. شاخص های زبانی، محتوایی و موسیقایی و نیز دلالت های عاطفی و حسگرااز جمله شاکله های بنیادی و موضوعی این پژوهش است. ابن رومی با بهره گیری از واژگان دارای دلالت های قوی عاطفی، این بعد از زبانشعری را برجسته کرده و از توانمندی های عاطفی زبان برای بیان مقاصد و اغراض خویش در سطحی وسیع استفاده کرده است. یافته هایپژوهش حکایت از سیطره فضایی اندوهبار و غمانگیز در این دسته از اشعار این شاعر دارد.

کلیدواژه ها:

رویکرد عاطفی ، سبک شناسی ، شعر ، ابن رومی ، تحلیل محتوا