تجلی حضور آب در مساجد دوره صفویه

آب با مفاهیمی ذاتی و مرتبط با تمامی خصوصیات فضاسازی و سیالیتش، مهمترین عنصری است که به بهانه حضورش در یک مکان، همه را بسوی خود می کشد و توانایی ایجاد ترکیبی هماهنگ در غالب یک مفهوم را القا می کند. این مقاله سعی بر آن دارد تا عنصر حیاتی آب را از نظر مفاهیم کاربردی و نمادین مورد بررسی قرار دهد . ابتدا آفرینش آب و تأثیرش بر معماری و فرهنگ مورد توجه قرار گرفته است. سپس به تحلیل نقش حضور آب در مساجد نمونه موردی مساجد صفوی مسجد امام پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

آب ، معماری اسلامی ، مسجد ، مساجد دوره صفویه ، عناصر نمادین