سیاست های راهبردی در حوزه بهینه سازی انرژی و استفاده از انرژی های نو در ساختمان

در پی پیشرفت های صنعتی در عصر حاضر و با ظهور معماری مدرن طراحی بدون توجه به بستر قرارگیری ساختمان و در پناه استفاده روزافزون از تأسیسات مکانیکی رواج یافته و به همین ترتیب اهمیت به اقلیم در معماری که تا قبل یکی از ارکان اصلی طراحی بود کم توجهی شد. استفاده بی رویه و نامناسب از سوخت های فسیلی الودگی های شهری و صدمات جبران ناپذیر به محیط زیست را به همراه دارد. مشکل محدودیت منابه سوخت های فسیلی مشکل آلودگی و نیز پدیده گرم شدن کره زمین موجب شده که از دهه پنجاه شمسی مجامع بین المللی بر آن شدن تا کنترل روند مصرف انرژی را از منابع و حامل های تجدید ناپذیر و کاهش اثار منفی زیست محیطی ناشی از آن را در اولویت کار خود قرار دهند. بدین ترتیب چندین سال است که کشورهایی مثل آلمان، سوئد، ایتالیا و انگلستان قوانین خاص در امر ساختمان سازی و به کارگیری عایق های حرارتی و به خصوص روش های نوین با استفاده از انرژی های نو در ساختمان سازی (انرژی خورشیدی، باد، زمین گرمایی و ...) و بهینه کردن مصرف انرژی تدوین کرده اند.

کلیدواژه ها:

انرژی های نو ، بهینه سازی انرژی ، مصرف انرژی