اثرات سازنده و مخرب زیست فناوری گیاهی بر پایداری خاک جهت نیل به توسعه پایدار

در افق 1404 وضعیت محیط زیست ایران ارتقا یافته، به نحوی که وضعیت طبیعی سیمای مناظر، زیست بوم ها، زیستمندان و ذخایر ژنتیکی، منابع و عناصر حیاتی هوا، آب، خاک و سرزمین در آن حفظ شده و انسان ها در پناه چنین محیطی از بهداشت و سلامت جسمی و روانی، آرامش و امنیت اجتماعی و اقتصادی پایدار و عدالت زیست محیطی برخوردار باشند. انرژی های تجدید پذیر شامل منابع متنوع و مختلفی بوده که از انرژی های طبیعی و قابل دسترس به وجود می آیند با توجه به اینکه این انرژی ها صورتی آرمانی ندارند اما استفاده از آن ها موجب کاهش مصرف فرآورده های نفتی و اشتغال زایی شده و میزان آلایندگی محیط زیست را نیز کاهش می دهد. مزیت های انرژی های تجدید پذیر و همچنین جهت گیری نظام جمهوری اسلامی ایران درحرکت به سمت اقتصاد بدون نفت، اولویت بخشی به توسعه انرژی های تجدید پذیر را ضروری می سازد در این راستا زیست فناوری گیاهی با تولید انبوه گیاهان سازگار با منطقه می تواند کمک به پایداری خاک و تثبیت شن های روان و بادشکن های گیاهی کرده درنتیجه مانع، از بین محیط زیست شده وزندگی برای تمام موجودات روال طبیعی خود را طی خواهد کرد ولی از طرفی نیز همین گیاهان چون ژن های جدیدی را دریافت نموده اند لذا ممکن است این ژن ها با ژن های گیاه اثرات متقابل پیداکرده و تولید پروتئین ها و متابولیت های ثانویه ناشناخته و مخرب نمایند که باعث سمیت خاک و نهایتاً سفره های آب های زیرزمینی و حتی آلرژی های مختلف برای انسان ها شوند. پیشنهاد می گردد همیشه قبل از انتقال ژن، ژن ها را ازلحاظ ایجاد حساسیت در موجودات مختلف ازجمله انسان بررسی و همچنین قبل از تولید انبوه نیز پروتئین های گیاه را استخراج و موردبررسی اجمالی قرار گیرد تا منجر به تولید پروتئین ناشناخته و یا مواد مترشحه سمی نگردد.

کلیدواژه ها:

زیست فناوری ، انرژی تجدید پذیر ، خاک ، ژن ، مواد مترشحه