جایگاه حیاط در معماری ایران

معماری ایران بازگو کننده فرهنگ و تمدن ایرانی است که یکی از غنی ترین نمونه های معماری بومی می باشد. حیاط یکی از عناصر شاخص در این معماری به حساب می آید که در قرون گذشته به وجود آمده و به مرور رشد کرده و تکامل یافته است عوامل مختلف در پیدایش حیاط تاثیرگذار بوده اند که می توان آنها را با کارکردهای حیاط مرتبط نمود : احساس امنیت با ایجاد محصوریت، تغییر در شرایط اقلیمی با ساخت حوض و کاشت درختان، ایجاد ارتباط فضاهای مختلف، عرصه وسیع برای نورگیری و هواگیری و بازی و درک گذر زمان در طول شبانه روز و فصول سال و غیره. گرچه امروزه برخی از این کارکردهای منقضی شده است، ولی با وجود باقی بودن بسیاری از نیازهای دیگر، عنصر حیاط به حاشیه رانده شده است و یکی از عوامل تهی شدن خانه ها از حیات، نبود حیاط است. این عنصر تا دوران قاجار نقش بی بدیل خود را ایفا می نمود به تدریج با نفوذ فرهنگ و معماری غرب و دگرگونی در معماری این سرزمین، این عنصر حیاتی به حاشیه رفته است.

کلیدواژه ها:

حیا ، خانه ، خانه ایرانی ، معماری ایران