اثربخشی آموزش گروهی برنامه ریزی عصب زبان شناختی بر میزان ترس از صمیمیت زوج ها

هدف اصلی از پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش گروهی برنامهریزی عصب زبان شناختی بر ترس از صمیمیت زوجها بود. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون پسآزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل 23 زوج مراجعه کننده به مرکز بالندگی بود که پس از اجرای پیش آزمون، نمونه پژوهش که شامل 40 زوج ) 20 زن و 20 مرد( بودند به صورت هدفمندانتخاب و در دو گروه گواه و آزمایش به صورت تصادفی جایگزین شدند. دادهها به وسیله پرسشنامه ترس از صمیمیت جمعآوری شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه مورد آموزش برنامهریزی عصب زبانشناختی قرار گرفتند. سپس، پس آزمون و پیگیری از دو گروه آزمایش و گواه به - عمل آمد. دادهها توسط نرم افزار SPSS با استفاده از روش آزمون تحلیل کوواریانس یک و چند متغیره، تحلیل واریانس چند متغیره و تیزوجی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد که آموزش برنامهریزی عصب زبانشناختی بر ترس از صمیمیت و مولفههای آن موثر بوده -است و اثرات درمان نیز در مرحله پیگیری، ماندگار بوده است. با توجه به یافتهها، میتوان نتیجه گرفت برنامه ریزی عصب زبان شناختی میتواند بهعنوان یک درمان کارآمد در بهبود صمیمیت و روابط زوجین بکار گرفته شود

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی عصب زبان شناختی ، زوج ها ، ترس از صمیمیت