اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر نگرش های صمیمانه زوجین در شرف طلاق

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر افزایش نگرش های صمیمانه زوجین در شرف طلاق بود. روش پژوهش نیمه تجربی و طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری آن شامل کلیه زوجین ارجاع داده شده به یکی از مراکز مشاوره خانواده در شهر اراک با نمونه ای شامل 30 زوج که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه ها به پرسشنامه نگرش های صمیمانه ی تریدول به عنوان پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش هشت جلسه آموزش مهارت های ارتباطی را دریافت نمود. داده های تحقیق با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس و مقایسه زوجی میانگین ها تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد آموزش مهارت های ارتباطی به زوجین بر نگرش های صمیمانه ی آنها به طورکلی تأثیر معنادار داشته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که آموزش مهارت های ارتباطی، نگرش های صمیمانه زوجین درشرف طلاق را افزایش داده است.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، نگرش های صمیمانه ، زوجین