رابطه صمیمیت و استقلال در خانواده اصلی با رضایت زناشویی

نیاز به صمیمیت و استقلال نیازی بنیادی در انسانها است. خانواده به عنوان کانون اصلی ظهور عواطف انسانی محل شکلگیری و ارضاء مناسب این نیازها است. یکی از مولفههای مهم و تاثیرگذار در رضایت زناشوئی برخورداری از روابطی متعادل و صمیمانه در خانواده اصلیاست. هدف از انجام این پژوهش بررسی ادراک زوجین از میزان صمیمیت و استقلال در خانوادهای که درآن بزرگ شدهاند و ارتباط آن بارضایت زناشویی بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. 03 زوج ساکن در شهر قزوین ) 70 ، زن و 70 ، مرد(، به روش نمونهگیری در دسترس به نحوی انتخاب شدند که بیشتر از یک و کمتر از 10 سال از ازدواج آنها گذشته باشد. در این پژوهش از مقیاس رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه عملکرد خانواده اصلی استفاده شد. دادهها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری تحلیل شدند. نتایجحاکی از آن بود بین ادراک از خانواده اصلی در دو بعد استقلال و صمیمیت با رضایت زناشویی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد و بین شدت ضریب همبستگی زنان و مردان تفاوت معناداری مشاهده نشد. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد استقلال و صمیمیت در خانواده اصلی رضایت در زندگی زناشویی را به طور معناداری پیشبینی میکند 48/7درصد از واریانس رضایت زناشویی به وسیله متغیرهای استقلال وصمیمیت در خانواده اصلی تبیین میشود. در میان متغیرها، صمیمیت در خانواده اصلی پیشبینیکننده قویتری برای رضایت زناشویی است. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، خانواده به عنوان اولین منبع رشد و پرورش الگوهای عاطفی با ایجاد فضایی صمیمانه و استقلال بخشی به اعضاء خانواده ، آنها را برای زندگی رضایتمندانه در آینده آماده میکند.

کلیدواژه ها:

استقلال ، صمیمیت ، خانواده ، رضایت زناشویی