اثر بخشی استعاره درمانی بر میزان سازگاری زناشویی زنان متاهل

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی استعاره درمانی بر میزان سازگاری زناشویی زنان متاهل است. طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون، پی گیری و گروه کنترل است. جامعه اماری این طرح شامل زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهراراک بوده است. تعداد 40 زن در این پژوهش به روش نمونه گیری هدفمند و جایگزینی تصادفی در دو گروه ازمایش و کنترل قرار گرفتند.مداخله شامل 8 جلسه و هر جلسه 8 ساعت اجرا شد. جهت بررسی سازگاری زناشویی از پرسشنامه سازگاری زناشویی استفاده شد. روش آماری مورد استفاده در سطح آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار بوده و در سطح استنباطی از روش تحلیل کواریانس استفاده شده است. نتایج نشان داد که دو گروه ازمایش و گواه در پس آزمون در مقیاس کل سازگاری زناشویی تفاوت معنا دار نشان دادند و در تمام خرده مقیاس ها ) رضایت دونفری، همبستگی دونفره ،توافق درون فردو ابراز محبت( نیز تفاوت معنا دار بود و در مرحله پی گیری نیز تفاوت ها معنا دار بود.

کلیدواژه ها:

استعاره درمانی ، ناسازگاری زناشویی