مطالعه رابطه کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه نیروی کار

گزارش های مالی یکی از منابع اطلاعاتی در دسترسی بازارهای سرمایه است که انتظار می رود نقش موثری در توسعه سرمای نیروی کار و افزایش کارایی آن ایفا نماید. در این راستا اساتید، پژوهش گران و اهل حرفه حسابداری به دنبال افزایش کیفیت گزارشگری مالی به عنوان ابزاری برای ادای مسئولیت پاسخگویی به نیازهای جامعه خود بوده اند. با توجه به مطالب بالا هدف پژوهش حاضر مطالعه رابطه کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه نیروی کار می باشد. این پژوهش در حوزه پژوهش های اثباتی مالی و در گروه پژوهش های شبه آزمایشی قرار می گیرد. پژوهش حاضر از نظر هدف پژوهشی کاربردی، از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی می باشد و به دلیل اینکه رابطه بین متغیرها مورد توجه است از نوع همبستگی می باشد. پژوهش حاضر به لحاظ معرفت شناسی از نوع تجربه گرا، سیستم استدلال آن، استقرایی و از جهت نوع مطالعه، میدانی-آرشیوی می باشد. جامعه آماری این پژوهش 635 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که به روش حذف سیستماتیک، 127 شرکت به عنوان نمونه طی دوره زمانی 1389 الی 1393 می باشد. تجزیه و تحلیل نهایی با استفاده از نرم افزاز Eviews انجام شد. یافته های پژوهش داد که فرضیه های پژوهشی مبنی بر این که؛ بین کیفیت حسابداری و سرمایه گذاری کارا در نیروی کار رابطه معنی داری وجود دراد، بین کیفیت اقلام تعهدی(AQ1) و سرمایه گذاری کارا رابطه معنی داری وجود دارد، بین کیفیت اقلام تعهدی (AQ2）و سرمایه گذاری کارا در نیروی کارا در نیروی کار رابطه معنی داری وجود دارد، تائید شدند.

کلیدواژه ها:

کیفیت گزارشگری مالی ، کیفیت اقلام تعهدی ، سرمایه نیروی کار