تعیین عمق سختی قطعات سخت کاری سطحی شده با استفاده از روش غیر مخرب جریان گردابی

روشهای عمومی تستهای مخرب سختی سنجی شامل سختی سنجی به روش راکول، برینل و ویکرز می باشد. یکی از محدودیتهای عمده این روشها موضعی بودن اطلاعات به دست آمده است؛ زیرا این روشهای سختی سنجی بر روی محدوده کوچکی از نمونه های مورد آزمایش صورت گرفته و نشان دهنده مشخصه های مکانیکی کل قطعه نیستند. در بررسی حاضر حداقل عمق مجاز سخت شده مؤثر و حداکثر عمق مجاز سخت شده کل به عنوان یک روش کنترلی برای شافتهای سخت کاری سطحی شده انتخاب و با استفاده از روش غیرمخرب جریان گردابی سختی سطح و عمق سخت شده تعیین گردیده است. اطلاعات به دست آمده با نتایج حاصله از روش مخرب سختی سنجی در عمق، مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که این روش می تواند به عنوان یک روش سریع و دقیق کنترلی غیرمخرب برای تعیین سختی و عمق سخت شده جهت جداسازی قطعات غیر استاندارد در تولید انبوه استفاده شود.

کلیدواژه ها:

جریان گردابی ، عمق سخت شده ، سختی سنجی غیرمخرب