مقایسه الگوریتمهای مسیریابی در شبکه های حسگر بی سیم جهت مصرف بهینه انرژی

شبکههای حسگر بیسیمWSN شامل تعداد زیادی گره حسگر و یک ایستگاه پایه 2(چاهک ) هستند که در یک ناحیه استقرار یافتهاند. وظیفهی اصلی این شبکهها نظارت بر محیطی که در آن استقرار یافتهاند است. گرههای حسگر موجود در این شبکهها، بستههای اطلاعاتی خود را به جلو ارسال میکنند تا وقتیکه به چاهک برسند. بنابراین گرههایی که در همسایگی چاهک هستند دارای ترافیک بیشتری هستند چون هم بستههای خود و هم بستههای گرههای دیگر را باید به چاهک انتقال بدهند. بنابراین مصرف انرژی این گرههابیشتر است و درنتیجه انرژی آنها زودتر خالی میشود و ارتباط مابقی گره ها با چاهک قطع می شود که به این مسئله مشکل چاله انرژی می گویند. استفاده از چاهک متحرک یک روش رایج برای حل مشکل چاله انرژی است. دو مسئله اصلی که در رابطه با چاهک متحرک مطرح میشود، یکی تعیین مسیر حرکت چاهک است و دیگری اطلاع از موقعیت چاهک بهوسیلهی گرههایی که میخواهند اطلاعات خود را برای چاهک ارسال کنند. الگوریتمهای مسیریابی متعددی برای تعیین مسیر حرکت چاهک و اطلاع از موقعیت آنتوسط سایر گره ها، معرفی شده اند که در این مقاله سه مورد از این الگوریتمها که عبارتند از: ring routing ، optimizing leach و MMSR routing ، مورد بررسی قرار گرفته و از نظر مصرف بهینه انرژی با هم مقایسه شده اند.

کلیدواژه ها:

شبکههای حسگر بیسیم ، مصرف بهینه انرژی ، چاهک متحرک ، پروتکل مسیریابی