مطالعه تطبیقی وضعیت کاربری اراضی شهری در بافت های مختلف شهری با تأکید بر بافت های میانی مورد مطالعه: منطقه پنج اصفهان

اولین مرحله در برنامه ریزی کاربری اراضی در هر بافت شهری، حصول به درک و شناخت درستی از وضعیت کاربری اراضی است. وضعیت کاربری ها در هر محدوده زیستی به خوبی نشان دهنده کیفیت محیطی و کیفیت زندگی در آن محدوده است. هدف این مقاله بررسی تطبیقی از وضعیت کاربری اراضی شهری در سه گونه بافت موجود در منطقه 5 شهر اصفهان شامل بافت میانی، بافت فرسوده و بافت جدید است. روش تحقیق در این مقاله به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع «تطیبقی-تحلیلی » و به لحاظ رویکرد، کمی است. نقشه های مورد استفاده، نقشه های به روزشده طرح بازنگری طرح تفصیلی شهر اصفهان در محیط نرم افزاری AutoCAD است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که سرانه کاربری ها در بافت میانی از وضعیت بسیار مناسب تری نسبت به بافت فرسوده و کل منطقه برخوردار است. در بافت میانی منطقه 5 وضعیت سرانه عموم کاربری ها در مقایسه با بافت فرسوده و کل منطقه بهتر است و فقط سرانه کاربری های آموزش عالی، پارکینگ، فضای سبز و درمانی از سرانه های استاندارد کمتر است

کلیدواژه ها:

بافت میانی ، بافت فرسوده ، بافت جدید ، سرانه کاربری اراضی ، منطقه 5 شهر اصفهان