ارتقای تاب آوری در محدوده های هدف بازآفرینی پایدار

سوانح طبیعی به عنوان چالشی اساسی در جهت توسعه پایدار جوامع انسانی بشمار می رود. محلات آسیب پذیر بعنوان پیچیده ترین ساخته دست بشر، با ریسک های گسترده ای هم به دلیل دامنه وسیعی از مخاطرات و هم به علت آسیب پذیری چندگانه مواجه هستند. بلایای اتفاق افتاده بیان گر این موضوع است که جوامع و افراد ساکن در بافت های فرسوده به صورت فزاینده ای آسیب پذیرتر شده و ریسک ها نیز افزایش یافته اند. تبیین تاب آوری در برابر تهدیدات، در واقع شناخت نحوه تاثیرگذاری ظرفیت های اجتماعی، اقتصادی، نهادی ، سیاسی و اجرایی و جوامع شهری در افزایش تاب آوری و شناسایی ابعاد مختلف تاب آور در محله هاست. در این پژوهش ضمن پرداختن به سه مفهوم پایداری، بازآفرینی در محلات آسیب پذیر و ناپایدار به بررسی مفهوم تاب آوری در مطالعات جهانی و شاخص های پایداری در محدوده های هدف بازآفرینی پایدار پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، بازآفرینی ، پایداری ، سوانح طبیعی