افتراقی شدن مراجع رسیدگی کننده به جرایم اطفال ونوجوانان درحقوق کیفری ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی افتراقی شدن مراجع رسیدگی کننده به جرایم اطفال و نوجوانان در حقوق کیفری ایران در سال 1394 بود. آیین دادرسی کیفری دراین زمانه با تاثیرپذیری از واقعیت های اجتماعی وآموزه های حقوق بشری وجرم شناسانه به سمت افتراقی شدن پیش رفته است.افتراقی شدن رسیدگی به جرایم کودکان ونوجوانان ازجمله شاخص ترین جلوه های این راهبرد به شمار می رود.داد رسی کیفری ویژه اطفال که از بدو تماس کودک و نوجوان با مقامات انتظامی و قضایی، به لحاظ ارتکاب اعمال مغایر با قانون جزا، تا خاتمه رسیدگی به اتهام او جریان دارد، از حیث ضرورت تأمین هدف والای انسانی اصلاح و تربیت و پیشگیری از وقوع جرم ا یشان، واجد اهمیت فراوان است.شیوه داد رسی اطفال و نوجوانان دارای وجوه افتراق متعددی با شیوه دادرسی بزرگسالان می باشد.تحقیق پیش رو از نوع توصیفی ، پیمایشی بوده و منابع آن با استفاده از فیش برداری ، گزارشات مراجع قضایی وکتابخانه جمع آوری شده است .نتایج تحقیق نشان داد که مراجع قضایی باید از طریق ایجاد دوره های آموزشی با علوم مختلفی از قبیل روان شناسی کودک، مددکاری اجتماعی و جرم شناسی آشنایی کاملی داشته باشند. دادرسی باید کاملاً غیرعلنی و با حفظ حریم اطفال انجام گیرد.