بررسی سازگاری اجتماعی والدین فرزند مبتلا به اوتیسم ی والدین دارای فرزند سالم

شناسایی زودهنگام بسیاری از بیماریها مهمترین گام در درمان و ارایه راهکارهای برای رویارویی با بیماری و واکنش های پیرامون آن می باشد که بیماری درخودماندگی اوتیسم از این دیدگاه مبرا نیست. در خودماندگی یک اختلال رشد است که در سه سال اول زندگی ظاهر می گردد. این بیماری با تاثیر بر روی مغز کودک، رفتارهای اجتماعی و مهارت ارتباط برقرار کردن را مختل می کند از این رو در این مقاله، پژوهشی درباره سازگاری اجتماعی در والدین دارای فرزند پسر مبتلا به اوتیم و والدین دارای فرزند پسر سالم انجام شدهاست جامعه آماری پژوهش حاض روالدین کودکان پسر مبتلا به اختلال اوتیسم و والدین کودکان فرزند پسر مبتلا به اوتیسم و والدین دارای فرزند پسر سالم می باشد متغیر مستقل عبارت است از وضعیت سلامت فرزند در دو سطح سالم و دچار به اوتیسم. متغیرهای وابسته پژوهش عبارت است از مکانیسمهای دفاعی والدین سلامت روانی والدین سازگاری اجتماعی والدین.

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، اوتیسم ، تحلیل واریانس چند متغیری