رابطه خودکارآمدی مقابله با مشکلات با شیوه های فرزندپروری مادران کودکان درخود مانده

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی مقابله با مشکلات با شیوه های فرزندپروری مادران کودک درخودمانده شهر ارومیه بوده است. جامعه آ»اری متشکل از کلیه مادران دارای کودک مبتلا به درخودمانده شهر ارومیه می باشند که فرزندانشان دارا یاختلال در خودمانده بودند. نمونه ای به حجم 60 نفر از مادران با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های خودکارآدی مقابله با مشکلات چسنی و شیوه های فرزندپروری باومریند استفاده شد. سپس داده ها ی بدست آمده توسط نرم افزار SPSS تحلیل شدند. برای تحلیل داده ها ضریب همبستگی پیرسون به کار برده شد. یافته های نشان داد که خودکارآمدی مقابله با مشکلات تنها با شیوه فرزندپروری استبدادی P<0/001 همبستگی معنادار و منفی دارد و با دو شیوه دیگر فرزندپروری رابطه معناداری ندارد. با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که ویژگی های شخصیتی خودکارآمدی مقابله با مشکلات مادران کودکان در خودمانده در استفاده از شیوه فرزندپروری استبدای شان تایر گذر می باشد که با ایجاد برنامه های مفید در جهت کمک به این مادران برای پرورش کودک خود به شیوه مناسب و همچنین سلامت خود مادران کوشید.

کلیدواژه ها:

مادران کودکان در خودمانده ، خودکارآمدی مقابله با مشکلات ، شیوه های فرزندپروری