نقش سازمان های بین المللی در روابط بین الملل

در مطالعه علمی روابط بین الملل، تلاش زیادی صرف بعد دولت محور شده است. فرض بر این است که نظریه روابط بین المللی به طور عمده شامل مطالعات بر روی روابط میان دولت ها می باشد؛ اما چنین شرحی از سیاست های جهانی به طور فزاینده از اواخر دهه 1960 به چالش کشیده شده است. همزمان با اینکه بازیگران عرصه بین الملل مهم تر شده که به خصوص سازمان های غیردولتی، موقعیت و نقش خود را در نظریه روابط بین المللی گویاتر می بینند. بر این اساس پژوهش حاضر با عنوان نقش سازمان های بین المللی در روابط بین الملل به بررسی نقش سازمان های بین المللی در روابط بین الملل می پردازد. روش انجام پژوهش توصیفی تحلیلی می باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که: کثرت گرایی، فراملی گرایی، اقدام جمعی و - اجتماعی، رژیم های بین المللی، وابستگی متقابل و حکومت جهانی رشته ترکیب تئوری و تحقیقات تجربی مرتبط با سازمان های غیردولتی هستند. با این حال تا حد معینی، این پارادایم ها با هم همپوشانی دارند؛ بنابراین، من فراملی گرایی را انتخاب کرده و حکومت جهانی را برای نشان دادن پدیده نقش در حال ظهور از سازمان های غیردولتی بین المللی استفاده می شود

کلیدواژه ها:

سازمان های بین المللی ، روابط بین الملل ، سازمان های غیردولتی