بررسی اثربخشی آموزشهای جبرانی کاربردی بر عملکرد ریاضی دانش اموزان با نارسایی ویژه در یادگیری ریاضی

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزشهای جبرانی کاربردی بر عملکرد ریاضی دانش آموزان با نارسایی ویژه در یادگیری ریاضی انجام شد. این پژوهش از نوع پژوهشهای نیمه تجربی با گروه کنترل و دو گروه آزمایش بود. جامعه آماری این پژوهش تعداد 100 نفر از دانش اموزان دارای اختلال ریاضی بود که از این تعداد 45 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در سه گروه سازماندهی شدند. در این پژوهش از ابزارهای آزمون هوش و کسلر 2003 ازمون تشخیص نارسایی ریاضی تبریزی 1380 و ازمون عملکرد ریاضی ایران کی مت 1381 استافده گردید. داده های حاصل براساس شاخصهای توصیفی میانگین و انحراف استاندارد تجزیه و تحلیل گردید و جهت بررسی تفاوت میانگین ها از آنالیز واریانس یک راهه و مقیاس جند گانه تعقیبی توکی استافده گردید که نشان داد که گروه تحت آموزش آموزشهای جبرانی کاربردی در مقایسه با دانش آموزان تحت آموزشهای کمکی عادی و دانش آموزان گروه کنترل به طور معناداری تری عملکرد بهتری داشتند از این پژوهش این گونه می توان نتیجه گرفت که آموزش کمکی در هر صورت می تواند به درمان اختلالات ریاضی کمک کند اما چنانچه درصدد دستیابی به حداکثر نتیجه و ارتقای حیطه های مختلف ریاضی باشیم در پیشی گرفتن شیوه آموزش جبرانی کاربردی ا« هم در مراکز اختلالات یادگیری به وسیله متخصصان این امر سودمندتر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

نارسایی یادگیری ، اختلال ریاضی ، آموزش های جبرانی ، ازمون ایران کی مت ، آزمون نارسایی ریاضی