تحلیل مزایا و معایب سیاست پدافند غیرعامل جمهوری اسلامی ایران در خاورمیانه

تاریخ زندگی بشر همواره با موضوع جنگ همراه بوده است. این واقعیت به قدری تأثیرگذار بوده که به عنوان یک پدیده ی اجتماعی پذیرفته شده و جامعه شناسان بخشی از تحقیقات خود را پیرامون آن و تأثیراتی که بر زندگی انسان ها می گذارد اختصاص داده اند. در این راستا پدافند غیرعامل با توجه به خوی تجاوزگرایانه و زیاده طلبانه-ی استکبار جهانی تبدیل به یک اصل مهم، حیاتی و بسیار تعیین کننده شده است. امروزه آشنایی مردم به اهمیت، اهداف و کارکردهای پدافند غیرعامل ضرورتی اجتناب ناپذیر است که رسالت و مأموریت نهادهای مسئول را صد چندان نموده است. جنگ ها با پیشرفت فناوری و به کارگیری تسلیحات مدرن و هوشمند، ماهیت پیچیده و مخرب تری به خود گرفته اند و هر روزه در گوشه ای از جهان شاهد کشتار انبوه مردم و تخریب و انهدام منابع، سرمایه ها و زیرساخت های ملی آن ها در اثر بمباران ها و انبوه آتش ویران گر دشمنان بوده و این روند متوقف نشده و ادامه خواهد یافت. لذا راهبرد دفاعی هر کشور، یکی از مهم ترین ضروریات صیانت از امنیت ملی آن کشور است که نقشی تأثیرگذار در تأمین منافع ملی آن کشور دارد. یک راهبرد دفاعی جامع از دو بعد پدافند عامل و پدافند غیرعامل تشکیل می شود. پدافند عامل در عرصه نظامی و پدافند غیرعامل نه تنها در عرصه نظامی بلکه در عرصه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کاربرد دارد. یکی از راه های مطمئن مقابله با تهدیدات دشمنان، به ویژه آمریکا و کاهش صدمات و خسارات ناشی از تهاجمات نظامی، توجه به دفاع غیرعامل در همه ابعاد (اقتصادی، سیاسی، نظامی، اجتماعی و فرهنگی) و در تمامی حوزه ها (ارتباطات، انرژی، فناوری، صنعت و مدیریت مردم) می باشد.

کلیدواژه ها:

پدافند ، پدافند غیرعامل ، امنیت ملی ، جمهوری اسلامی ایران ، خاورمیانه