نقش برنامههای بالندگی اعضای هیئت علمی در ارتقای کیفیت آموزش عالی

در این مطالعه، با مرور ادبیات نظری و پژوهشی به بررسی موضوع بالندگی اعضای هیئت علمی و نقش آن در ارتقا وتضمین کیفیت خدمات آموزش عالی پرداخته شده است. برای این منظور، ابتدا مفهوم و عوامل تأثیرگذار بر بالندگی اعضای هیئت علمی مورد مطالعه قرار گرفته است. سپس روشهای متدوال برای بالندگی هیئت علمی مورد بحث قرار گرفته و پیامدهای اجرای برنامههای بالندگی اعضای هیئت علمی بررسی شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که امروزه سازماندهی و مدیریت جریان بالندگی اعضای هیئت علمی از یک انتخاب به یک اجبار برای دانشگاهها تبدیل شده است، به گونهای که امروزه دانشگاههای پیشرو رسالت خود را با برنامههای بالندگی هیئت علمی در هم آمیختهاند چرا که از این طریق هم رشد حرفهای اعضای هیئت علمی و هم نیل به اهداف دانشگاهی بهتر و سریعتر اتفاق میافتد. از آنجا که اعضای هیئت علمی دانشگاه هسته اصلی آن را تشکیل میدهند، یکی از مهمترین راههای دستیابی به کیفیت برتر در دانشگاه ارتقای نگرش، دانش، و مهارتهای اعضای هیئت علمی آن است. رشد وبالندگی اعضای هیئت علمی هم خود یکی از مهمترین اهداف دانشگاه است و هم یکی از مهمترین ابزارها جهت دستیابی به کیفیت برتر در زمینههای آموزشی، پژوهشی، فرهنگی، و فناوری. در این پژوهش همچنین ارتباط برنامههای بالندگی اعضای هیئت علمی با برنامه استراتژیک دانشگاه در راستای ارتقای کیفیت آموزش، پژوهش، وارائه خدمات تخصصی مورد بحث قرار گرفته است

کلیدواژه ها:

بالندگی ، اعضای هیئت علمی ، آموزش عالی ، ارتقای کیفیت