بررسی فراوانی عفونت های بیمارستانی در بخش مراقبت های ویژه، بیمارستان بعثت سنندج، ایران

زمینه و هدف: عفونت بیمارستانی، معمولاً پس از 48 ساعت بستری شدن بیمار در بیمارستان، بروز می کند و عوامل باکتریایی متنوعی در بروز این عفونت ها دخالت دارد. بخش مراقبت های ویژه، بالاترین میزان عفونت بیمارستانی را بین بخش های مختلف بیمارستان به خود اختصاص می دهد. هدف از این پژوهش، بررسی فراوانی عفونت های بیمارستانی در بخش مراقبت های ویژه بوده است. روش بررسی: این تحقیق، در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بعثت سنندج، در سال، 1392 در بیمارانی که بیش از 48 ساعت بستری و طبق تعریف CDC، دچار عفونت بیمارستانی شده بودند انجام گرفت. عوامل باکتریایی ایجاد کننده عفونت، از آنها جدا و با تست های رایج آزمایشگاهی شناسایی و تعیین هویت شدند. یافته ها: از 750 نفر بیماری که بیش از 48 ساعت در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بستری بودند، 77 نفر مبتلا به عفونت بیمارستانی بودند. از این میان 16، 5، 6، 3، 15، 7، 6، 14، 7 و 2 مورد به ترتیب اشریشیاکلی، استاف اورئوس، استاف اپیدمیدیس، استرپتوکوک، کلبسیلا، سودوموناس، سراشیا، اسینتوباکتر، انتروباکترو، سیتروباکتر جداسازی شد. به این ترتیب، بیشترین باکتری جدا شده در بخش مراقبت ویژه، اسپنتوباکتر و کلبسیلا بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به میزان شیوع عفونت های بیمارستانی در بخش های مراقبت های ویژه، شناسایی عوامل ایجاد کننده این عفونت ها و ضعف های موجود در مراقبت از بیماران بستری در این بخش از اهمیت شایانی برخوردار است.

کلیدواژه های بررسی فراوانی عفونت های بیمارستانی در بخش مراقبت های ویژه، بیمارستان بعثت سنندج، ایران:

عفونت بیمارستانی ، بخش مراقبت های ویژه ، شیوع