طنز و طنز پردازی در شعر کلاسیک و نو عرب
محل انتشار: ماهنامه «علوم انسانی اسلامی»، دوره: 1، شماره: 13
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,141
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOIH-1-13_023
تاریخ نمایه سازی: 28 شهریور 1395
چکیده مقاله:
طنز و طنزپردازی نزد اهل أدب و به خصوص شاعران، یکی از روش های بیانیمی باشد که با توجه به قدرت تأثیر گذاری فراوان بر ذهن خواننده، از دیرباز تا به امروزهمورد توجه ادیبان بوده است. بعضی از شاعران؛ همانند البارودی، شوقی و الرصافی ازشعرای کلاسیک و قبانی، بیاتی و صلاح عبدالصبور از شعرای نو، با توجه به جایگاه ادبی وسیاسی ویژه ای که از آن برخوردار بودند، توانسته اند در این زمینه هنرآفرینی نمایند. دراین مقاله سعی بر این شده که با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی ضمن بیان مفهوم طنز و انگیزه های طنزپردازی به بررسی اشعار طنزگونه ی این شاعران پرداخته شود.
نویسندگان
فریبرز حسین جان زاده
استادیار گروه زبان و ادبیات عرب دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشمر
حسن قمری
دانشجوی دکترا زبان و ادبیات عرب دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشمر