یک مدل چند هدفه بهینه سازی با تقاضای فازی برای مراکز امدادرسانی بشردوستانه

یکی از مسایل پیش روی شهرهای جهان، سوانح طبیعی است. دراین پژوهش، مساله امدادرسانی به صورت ریاضی، مدلسازیو زنجیره تامین دو سطحی برای مدلسازی در نظرگرفته می شود. سطح اول شامل انبارهای کالاهای امدادی مراکز کمک رسانیبشردوستانه و سطح دوم در برگیرنده مناطق آسیب دیده است. سه پارامتر تقاضای مناطق آسیب دیده، میزان کمک های مردمیو میزان عرضه های دولتی را به صورت پارامترهای فازی درمدل در نظر میگیریم. ازجمله چالش هایی که در شرایط بحرانی پساز حادثه وجود دارند، کم بودن منابع و فزونی تقاضا نسبت به آن است. لذا، تخصیص بهینه منابع اهمیت فراوانی دارد. در اینپژوهش به مکانیابی بهینه مراکز امدادرسانی میپردازیم با برآورد هم زمان دو هدف؛ یکی کمینه سازی مجموع دوره زمانیوسایل حمل و نقل برای خدمترسانی از مراکز کمک رسانی بشردوستانه به همه نقاط آسیب دیده برای دریافت کالاها و دیگریکمینه سازی تقاضاهای پوشش داده نشده همه نقاط آسیب دیده برای دریافت کالاهای امدادی از مراکز کمک رسانیبشردوستانه. برای آزمون عملکرد مدل، آن را با استفاده از الگوریتم های ابتکاری و هوشمند، ارزیابی می کنیم که نتایج بدستآمده موید کارآمدی رویکرد پیشنهادی هستند.

کلیدواژه ها:

مدل دوهدفه بهینه سازی ، مراکز امدادرسانی بشردوستانه ، تقاضای فازی