حذف آلاینده های هیدروکربوری امولسیونی از پسآبهای پالایشیگاهی با استفاده از روش غشائی میکروفیلتراسیون

پسآبهای تولید شده از پالایشگاهها، غالبا به دلیل ورود مایعات هیدروکربوری همراه گاز و نفت، به پسآب خروجی، دارای آلودگی های هیدروکربوری چه بصورت لایه ای بر روی سطح و چه بصورت قطرات امولسیونی در داخل پساب می باشند. یکی از موثرترین و مقرون به صرفه ترین روش ها جهت جدا نمودن آلودگی های امولسیونی از پسآب، استفاده از فرآیندهای غشائی و از جمله میکروفیلتراسیون می باشد. غشایی که به منظور انجام میکروفیلتراسیون محلول امولسیونی مورد استفاده قرار گرفت از جنس پلی وینیل دن فلوراید (PVDF) آب دوست شده می باشد. بهترین شرایط عملیاتی برای شار خروجی بهینه غشاء، با توجه به شرایط پس دهی بهینه (که مانع از عبور قطرات روغن از میان غشاء می شود) به دست می آید. تاثیرات غلظت، دما و PH خوراک بر شار و پی دهی غشاء مورد مطالعه قرار می گیرد. افزایش غلظت وزنی روغن باعث کاهش شار خروجی می گردد که این امر به واسطه تشکیل لایه ای از روغن روس سطح غشاء می باشد. افزایش غلظت باعث افزایش پس دهی می شود. تاثیرات PH پبچیده تر است. با افزایش اسیدیته خوراک امولسیونی، پس دهی غشاء کاهش می یابد. علاوه بر این مکانیزم انجام فیلتراسیون تعیین گردید. سپس خصوصیات لایه تشکیل شده بر روی سطح غشاء مورد بررسی و سنجش قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

پسآب پالایشگاهی ، آلاینده های هیدروکربوری ، امولسیون ، میکروفیتراسیون