ارتباط فعالیت بدنی با احترام به خود و بهداشت روان در دانشجویان دانشگاه علم و صنعت

آسیب پذیری دانشجویان به ویژه شاغلین به تحصیل در رشته های فنی مهندسی در مقابل موقعیت ها و مشکلات مختلف می تواند بطور خاص بر سلامت روانی آنها اثرگذار باشد . روانشناسان نیز بر این باورند که بهره مندی از احترام به خودبخشی از سلامت روانی به شمار می رود و برخورداری از احترام به خود را به عنوان عامل مرکزی و اساسی سازگاری عاطفی – اجتماعی افراد می دانند. هدف: در این پژوهش تلاش شده تا تاثیر یک دوره 8 هفته ای شرکت در جلسات فوق برنامه ورزشی را به منظور ارتقای احترام به خود و بهداشت روان دانشجویان بررسی شود. روش: مطالعه حاضر یک تحقیق تجربی پیش آزمون پس آزمون است که در آن 60 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی دامنه سنی 22- 18 سال - به صورت تصادفی برای گروه های آزمون و شاهد انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه احترام به خود روزنبرگ استفاده شده است (آلفا کرونباخ 0,78) داده های استخراج شده . با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی درقالب نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردید .نتایج: پس از بررسی داده ها، میزان احترام به خود در گروه آزمایشی آزمون نسبت به گروه شاهد بعد از دوره فعالیت ورزشی افزایش معنی داری را نشان داد (p≤0,005 . t = 2,91) نتایج ازمون تفاوت میانگین های پیش آزمون و پس ازمون نیز حاکی از معنی داری افزایش احترام به خود در هر دو گروه بود (p1<0,001 ) و (p2 < 0,001 ) در عین حال، همبستگی معنی داری میان نتایج پس ازمون و سن دانشجویان به دست نیامد (p> 0,05) . نتیجه گیری: این یافته ها تاثیر مثبت شرکت در فعالیت های ورزشی فوق برنامه دانشگاه که جهت پر کردن اوقات فراغت دانشجویان دختر مشغول به تحصیل را تایید می کند. لذا برنامه ریزی های مناسب برای اوقات فراغت دانشجویان و ایجاد انگیزه در ایشان جهت شرکت در منظم در آنها می تواند در راستای ارتقای احترام به خود و بهداشت روان دانشجویان می شود

کلیدواژه ها:

فوق برنامه ، احترام به خود ، بهداشت روان