مروری بر اسکان غیررسمی و شاخص های آن، چالش ها و راهکارها مطالعه موردی: محله مرتضی گرد تهران

روند شهرنشینی در ایران به خصوص کلان شهر تهران در دهه های گذشته بسیار سریع بوده است و به نسبت توسعه نابسامان نقاط شهری،معضلات اساسی پیشروی برنامه ریزان در عرصه منطقه ای ایجاد کرده و از طر دیگر، رشد سریع شهری کنترل و برنامه ریزی صحیح را از برنامه ریزانسلب می کند. از مهم ترین معضلات عدم برنامه ریزی می توان به افزایش سطح و مقیاس در مناطق حاشیه ای شهرها که اصطلاحاً مناطق غیررسمی نامیده ی شود، اشاره کرد. سکونتگاه های غیررسمی ویژگی های مشخصی چون: عدم تجانس کالبدی، وجود خرده فرهنگ ها، معضلات اقتصادی )نبود پایه اقتصادی(، بزهکاری، کیفیت نازل زندگی و گسست اجتماعی دارد. سکونتگاه غیررسمی مرتضی گرد در حوزه شهری کلان شهر تهران یکی از این موارد است که در نتیجه اشباع جمعیت و گرانی مسکن و اجاره بها در حاشیه جنوب غربی منطقه 23 تهران به وجود آمده است. آگاهی از ویژگی های کیفی وکمی اقتصادی- اجتماعی ساکنین این قبیل سکونتگاه ها می تواند زمینه مناسبی در راستای ساماندهی و ارتقا وضعیت این سکونتگاه ها شود. هدف ازتحقیق حاضر، تبیین و بررسی مکانی فضایی معضلات موجود و آینده سکونتگاه غیررسمی محله مرتضی گرد تهران است و تلاش دارد با رویکرد تحلیلی، میدانی و کتابخانه ای، به بررسی نظریه های نوین مرتبط با معضلات سکونت غیررسمی بپردازد

کلیدواژه ها:

اسکان غیررسمی ، ویژگی های کمی و کیفی مسکن ، مرتضی گرد ، کلان شهر تهران