مقایسه تطبیقی روشهای موجود زمانبندی اجرای قواعد در پایگاه داده پویا و زمینههای تحقیقاتی آینده

یک سیستم مدیریت پایگاه دادهی پویا علاوه بر بخشهای معمول موجود در یک پایگاه داده، باید حداقل شامل 3 قسمت ) 1( تعریف، مدیریت و نگهداری قاعده ) 2( تشخیص رویداد و ) 3( اجرای قاعده باشد. قواعد در یک سیستم پایگاه دادهی پویا به صورت رویداد-شرط-عملدر بخشی به نام پایگاه قواعد ذخیره میشوند. بخش تشخیص رویدادها وظیفه دارد که مشخص کند، در هر لحظه از میان رویدادهای مختلفی که یک سیستم پایگاه دادهی پویا پشتیبانی میکند کدامیک رخ داده است. سپس بخش مدیریت قاعده، قواعدی را که رویداد متناظر آنها در سیستم به وقوع پیوسته است، فعال نموده و آنها را به بخش زمانبندی قواعد تحویل میدهد. در این مرحله باید از میان قواعد فعال براساس یک روش و استراتژی مشخص یکی برای اجرا انتخاب شود. به طور کلی در یک سیستم پایگاه دادهی پویا به ایجاد ترتیب، تقدم و تأخر بین قواعدفعال در زمان اجرا برای ارسال آنها به مرحلهی بعد در فرآیند پردازش قاعده، زمانبندی اجرای قواعد گویند. زمانبندی اجرای قواعد یکی از موضوعات بسیار مهم در طراحی و ساخت سیستمهای پایگاه دادهی پویاست. روش مورد استفاده برای زمانبندی اجرای قواعد به طور مستقیم در فاکتورهایی مانند زمان پاسخگویی سیستم به تراکنشها، زمان بازگشت تراکنشها، توان عملیاتی سیستم و بطورکلی در کارایی سیستم پایگاهدادهی پویا بسیار موثر است. در این مقاله به بررسی روشهای موجود برای زمانبندی اجرای قواعد در سیستمهای پایگاه دادهی پویا میپردازیم وهر روش را به طور مفصل معرفی نموده، نقاط ضعف و قوت هریک را تجزیه و تحلیل نموده و روند تحقیقات آینده بر روی این موضوع را معرفی مینماییم.

کلیدواژه ها:

پایگاه دادهی پویا ، قاعدهی پویا ، زمانبندی قواعد ، انتخاب قاعده ، نزدیکترین ضربالعجل ، رویداد ، پردازش قاعده