شناخت مواد زاید و بررسی تأثیر آن در روسازی راه

نگاهی کوتاه به زوایای زندگی روزمره، نشانگر شکل گیی قالب جدیدی از زندگی مبتنی بر فناوری های نوین است. در این میان فناوری های دوستدار محیط زیست از اهمیت جهانی ویزه ای برخوردار شده اند. توجه به بازگشت پذیر بودن و انطباق با استانداردهای زیست محیطی در توسعه این دانش مدنظر قرار گرفته است. در این مقاله سعی گردیده نتایج استفاده از موادی چون خرده شیشه، پلاستیک، ضایعات پلی اتیلن سنگین، لاستیک، نخاله های ساختمانی و تجهیزات الکترونیکی در روسازی راه، به عنوان یکی از راه حل ها جهت استفاده مجد این مواد و همچنین تأثیر استفاده از آنها بر روی خصوصیات و رفتار روسازی راه مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد افزایش مقدار ذرات شیشه از حد معینی باعث کاهش مدول سختی می گردد و افزایش دما نیز باعث کاهش چسبندگی قیر و در نتیجه کاهش مدول سختی می گردد. با افزایش HDPE پایداری مخلوط کاهش یافته است که به دلیل کاهش در پسبندگی می باشد. در این مقاله پگونگی و میزان تأثیر استفاده از این مواد تشریح می شود.

کلیدواژه ها:

مواد زاید ، مواد برگشت پذیر ، بازیافت ، روسازی راه ، محیط زیست