رابطه شادکامی و سازگاری اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان

امروزه در بسیاری از کشورهای دنیا به اهمیت شادی و سازگاری اجتماعی در جامعه پی برده اند و این تحقیق با پیروی از یک چهارجوب منظم به بررسی موضوع پرداخته است. هدف اصلی از اجرای این پژوهش، بررسی رابطه شادکامی و سازگاری اجتماعی دانش اموزان پیش دانشگاهی شهر سبزوار با عملکرد تحصیلی آنان می باشد. روش پژوهش حاضر، توصیفی، از نوع همبستگی است و از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شده است. نمونه این پژوهش شامل 324 نفر بر اساس جدول مورگان و کرجسی از جامعه آماری (دانش آموزان دختر و پسر پیش دانشگاهی که 2080 نفر می باشند) انتخاب شده است. برای اندازه گیری شادکامی دانش آموزان از پرسش نامه استاندارد شادی آکسفورد و برای اندازه گیری سازگاری اجتماعی آنان از پرسش نامه استاندارد سازگاری اجتماعی دانش آموزان دبیرستان استفاده شده است. برای بررسی روایی محتوای ابزار سنجش و اطمینان از اینکه همه ی ابعاد در پرسش نامه ها درنظر گرفته شده است و تمام سنجه های مرتبط با متغیر مورد بررسی از همبستگی لازم برخوردار است. از نظر 5 نفر از اساتید محترم این رشته در دانشگاه استفاده شد. در این تحقیق برای ارزیابی پایایی ابزار تحقیق از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شده و نتایج آزمون ها پس از تحلیل خرجی های نرم افزار (SPSS (V 20 حاکی از آن است که رابطه شادکامی و سازگاری اجتماعی با عملکرد تحصیلی مثبت می باشد و در بین دو متغیر سازگاری و شادکامی، متغیر سازگاری تدثیر بیشتری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته است ولی بین دانش آموزان دختر و پسر از نظر سطح عملکرد تحصیلی تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، سازگاری اجتماعی ، عملکرد تحصیلی