پایداری دیوار دیافراگمی با مهار مایل پیش تنیده درگودبردای های عمیق در حالت استاتیکی

امروزه توسعه روزافزون شهرها و از سوی دیگر کمبود فضای شهری در شهرهای بزرگ سبب گشته تا در بسیاری از پروژه ها، گودبرداری زمین با جداره های قائم یا نزدیک به قائم ضروری گردد. به منظور پایدارسازی گود و جلوگیری از ریزش دیواره گود و تبعات احتمالی ناشی از آن، سازه نگهبان مناسب با کاربری موقت یا دائم طراحی می گردد. یکی از روش های پایدارسازی گودبرداری های عمیق دیوار دیافراگمی بوده که به کمک آن حفاظت خاک پشت دیوار تامین می شود. دیوار دیافراگمی به همراه مهارهای افقی یا مهارهای مایل دوخت از پشت روش موثری برای مقابله با نیروهای استاتیکی و دینامیکی وتامین پایداری گودهای عمیق می باشد. درتحقیق صورت گرفته با محاسبات نرم افزاری و با روش اجزاء محدود و نرم افزار ژئوتکنیکی PLAXIS V8.5 انجام شده، که به مقایسه نتایج مدلسازی با معیار موهر-کلمب و معیار سخت شوندگی خاک روی دیوار دیافراگمی با مهار مایل پیش تنیده پرداخته شده است. برای بررسی عملکرد دیوار دیافراگمی در گودبرداری های عمیق تحت بارهای استاتیکی از حالت کرنش مسطح استفاده شده است، با ساخت مدل ها با پارامترهای متفاوت تاثیر برخی شرایط هندسی دیوار و گود، مشخصات خاک و غیره تحت بار استاتیکی مورد بررسی قرار گرفته است. نمودارهای جابجایی افقی و نیروی برشی و لنگرخمشی دیوار دیافراگمی مربوط به هر حالت ارائه شده است. در نهایت مشخص شد که تغییرات جابجایی و لنگر خمشی دیوار دیافراگمی مدل HS بیشتر ازمدل MC می باشد.

کلیدواژه ها:

گودبرداری عمیق ، دیواردیافراگمی ، مهارمایل پیش تنیده ، مدل موهر کلمب ، مدل سخت شونده