بررسی چگونگی و روند توسعه و استقرارسکونتگاه های روستایی پیرامون کلانشهرها

گسترش شتابان کلانشهرها در کشور که از انگاره های رایج توسعه در جهان ناشی شده، شیوه استقرار سکونتگاه ها را دگرگون ساختهاست. این مقاله با هدف دستیابی به بررسی چگونگی و روند توسعه این سکونتگاه های روستایی صورت گرفته است. بدین منظور از روشتحقیق توصیفی- تحلیلی و با مرور متون ، منلبع و اسناد کتابخانه ای بهره گرفته است. چارچوب نظری پژوهش نظریه مرکز پیرامون و شبکه منطقه ای داگلاس را مورد بررسی قرار داده است و به عبارتی، حاکم بودن این روابط یک سویه به توسعه عرصه های روستایینخواهد انجامید بلکه باید با تقویت روابط دوجانبه سکونتگاهی، مسیر تحول مثبت (توسعه) برای روستاهای پیرامونی و کلانشهرها بصورتتوأمان فراهم آید و این ارتباط، به پیوند روستا شهری (جریان متقابل شبکه سکونتگاهی) مبدل شود. یافته های تحقیق نشان میدهد روستاهای واقع در حریم شهرها به دلیل نزدیکی مکانی و وابستگی فضایی _ کالبدی با شهر از امکانات،محدودیت ها، فرصت ها و چالش های متعددی برخوردار می باشند که در دیگر روستاهای کشور به چنین شدتی وجود ندارد. گسترشتدریجی کالبد شهر به پیرامون و دست اندازی شهر به اراضی روستاهای اطراف، محدودیت ها و زیان های کالبدی اقتصادی، اجتماعی ومحیطی خاص خود را نیز تحمیل می نماید؛ و روستاهای پیرامونی نیز با پذیرفتن نقش های جدید وظایفی فراتر از فعالیت های کشاورزی راعهده دار شده اند.

کلیدواژه ها:

توسعه ، سکونتگاه های روستایی