بررسی کمی و کیفی بافت فرسوده شهرکرد

یکی از موضوع های قابل مطالعه در جهت شناخت یک شهر و نحوه شکل گیری آن، مطالعه بافت قدیم آن شهر است . این بافتها با اینکه در مراکز شهرها قرار دارند، اغلب مساکن آنها به واسطه مصالح ناپایداری که درآنها به کار برده شده، در حال تخریبو رها شدن است . بافت قدیم شهرکرد نیز از نمونه های بافت های قدیمی با ارزشی است که به دلیل مشکلاتی، از قبیل عدمدسترسی های مناسب، انحطاط اقتصادی، فرسودگی کالبدی،فرسودگی سازمان اجتماعی و ... با تحولات کالبدی، اجتماعی واقتصادی مواجه است. در این تحقیق، برای بررسی های بیشتر از روش پیمایشی، اسنادی، آماری و توصیفی و تحلیلی استفادهشده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که طرح های نوسازی و بهسازی در بافت فرسوده شهر، جز در مناطقی که برایافراد و سازمان های مسئول اجرای طرح منافعی را در بر دارند، اجرایی نمی شوند. تاکنون در سهم ناچیزی از این مناطق نوسازیو بهسازی صورت گرفته است و دیگر مناطق شهر تاکنون به جز مخروبه هایی که شهرداری آنها را با قیمت های ناچیزیخریداری نموده و به عنوان پارکینگ عمومی مورد بهره برداری قرار داده اند و در دیگر مناطق به دلیل پایین بودن شرایطاقتصادی ساکنان، اجرای طرح همچنان متوقف مانده شده است.

کلیدواژه ها:

بافت قدیم ، فضایی ، بهسازی ، شهرکرد